هیچ چیز نمیتواند تو را از محبت خدا جدا سازد

دوست عزیز،
بیا داستانی دلنشین و معنادار را با هم مرور کنیم، داستانی که نه تنها قلبها را گرم میکند بلکه یادآور عشق بیپایان و بیقید و شرط خدا نسبت به ما، فرزندانش، است.
تصور کن، پسرکی شاد و سرزنده، که با انرژی و شور و شوق کودکانهاش، در هر گوشهای از خانه میدود و میپرد. ناگهان، ناخواسته، گلدان گرانقیمتی را به زمین میزند و آن را به هزار تکه تبدیل میکند. آیا میتوانی تصور کنی که پدرش، با دیدن این صحنه، عشق و محبت خود را نسبت به او کمتر کند؟ مسلماً خیر!
همانطور که یک پدر زمینی، حتی در لحظات خشم و ناامیدی، همچنان فرزند خود را با عشق میپذیرد و دوست دارد، خدای ما نیز، به عنوان پدر آسمانی کامل، ما را با عشقی که فراتر از درک ماست، میپذیرد و دوست دارد.
این عشق بیپایان، همان چیزی است که خدا را بر آن داشت تا بزرگترین قربانی ممکن، یعنی فرستادن پسر یگانهاش، عیسی مسیح، برای نجات و آشتی ما با خودش، ارائه دهد. عیسی، با آگاهی از همه گناهان و نقصهای ما، بدون هیچ گونه دریغ، زندگی خود را فدا کرد تا ما را نجات دهد و به ما امکان دهد در عشق پدر آسمانی خود شریک شویم.
رومیان ۸ آیهٔ ۳۵ میگوید:
«کیست که ما را از محبّت مسیح جدا سازد؟…»
دوست عزیز، هر روز، در یاد داشته باش که هیچ چیز – و منظورم مطلقاً هیچ چیز – نمیتواند تو را از عشق بیپایان خدا جدا سازد. این وعدهای است که خدا به ما داده، وعدهای که همچون چراغی در تاریکی، راه ما را روشن میسازد.
خداوندا، امروز برای دوست عزیز، دعا میکنم که او بتواند عمق عشق تو را در هر لحظهی زندگیاش احساس کند. قلب او را با ایمان و اطمینان پر کن تا بداند هیچ گاه تنها نیست و تو همیشه در کنارش هستی، دستش را محکم گرفتهای و هرگز او را رها نخواهی کرد.
به نام عیسی مسیح،
آمین.
یادت باشد، دوست عزیز،
تو نه تنها یک معجزه هستی،
بلکه شاهد زندهای از عشق بیپایان خدا به این دنیا هستی.