باایمان از چیزهای کوچیک شروع کن!
دوست عزیزم،
دیروز تجربهی جالبی داشتم و گفتم با تو هم به اشتراک بذارم:
من دیدم که جسارتِ درخواست کردن، جسارتِ بیرون اومدن از نقطهی امنِ زندگی، جسارت در پذیرشِ مسئولیتهای جدید، جسارتِ برداشتن ماسکهای ظاهری دنیا، جسارتِ بیرون اومدن از پوستهی درونی و…، سادهتر از اون چیزیه که بهنظر میرسه!
چون خداوند از تو نمیخواد که یهدفه از کوهی بالا بری و قله رو فتح کنی، پس هرگز از تو انتظار نداره که به یکباره در کارها جسارت پیدا کنی و باجرئت فاتحِ قلههای مرتفع در زندگیت بشی!
خداوند فقط یه چیز از تو میخواد، اونم اینکه: “به خداوند و وعدههای او ایمان داشته باشی! “
مسیح به شاگردانش میگه:
” … «بدانید که اگر به اندازهی یک دانهی خَردَل ایمان داشته باشید، میتوانید به این کوه بگویید که از اینجا به آنجا منتقل شود و منتقل خواهد شد و هیچ چیز برای شما محال نخواهد بود.”
از این فرمایش مسیح میشه فهمید که مقدارِ ایمان مطرح نیست، بلکه اونچهکه مفهوم ایمان رو شامل میشه مهمه!
دانهی خردل بسیار ریز و کوچیکه؟ پس چرا عیسای مسیح دانهی خردل رو مثال میزنه؟ مگه دانهی بزرگتر و بهتری برای مثال زدن نیست؟
درسته، اما: ” … خردل کوچکترین دانههای روی زمین است، امّا وقتی که کاشته شود، رشد میکند و از هر بوتهی دیگری بلندتر میگردد و شاخههای آن به اندازهای بزرگ میشود که پرندگان میتوانند در میان شاخههای آن لانه بسازند.”
برای همینهکه مسیح در رابطه با پادشاهی خداوند، دانهی خردل رو برای مثال زدن انتخاب میکنه!
دوست عزیزم،
ایمان تو حتا برای کسانی که بهتازگی در زندگی تو وارد شدن، مفید خواهد بود و اونا میتونن بعدها زیر شاخههای درختِ ایمانِ تو سایهای پیدا کنن و بمونن!
حالا من از تو یه سوالی دارم،:
مسیرِ ایمانیات رو چجوری میخوای شروع کنی؟ یه شروعِ سریع و پُرهیجان، یا یه شروع کوچیک و آروم اما پیوسته؟
قبل از شروع هر کاری این مثال رو یادت باشه:
که برای بالا رفتنِ از هر کوهی، چه کوتاه، چه بلند، چه سنگی، چه شن و ماسهای، باید از تپههای اطراف اون کوه شروع کنی!
برای تقویتِ جسارت داشتن در زندگی، میتونی اینجوری شروع کنی، مثلن:
– از همسایهات برای تخممرغی که برای پختن کیک کم داری، بخوای که بهت چندتایی قرض بده،
– از گارسون رستوران میزی که نزدیکتر به پنجرهست رو درخواست کنی که بهت بده،
– یا در کفشفروشی، انواع کفشها رو امتحان کنی، بدون اینکه احساس کنی مجبور به خرید چیزی هستی!
اگه در این موارد با عدم پذیرشها، سرزنشها، قضاوتها یا طردشدگیها روبرو شدی، نگران نباش، اما انجامِ این کارها به تو این امکان رو میده که جای خودت رو پیدا کنی و با جرئت بیشتری به سمت فرصتهای بزرگتر که پیشروی تو گذاشته میشه در امنیت قدم برداری!
ازت دعوت میکنم از هر فرصتِ کوچیک و سادهای که سر راهت قرار میگیره، استفاده کنی تا در زندگیِ خودت و دیگران ثمرههای بهتری داشته باشی!
اگه تو هم دوست داشته باشی، میتونی برای ایمانی که در خداوند داریم، با من همدعا بشی و بگی:
“پدر عزیز و مهربانم،
از تو برای ایمانی که درون ما قرار دادی بسیار سپاسگزارم، سپاس از این ایمانی که میتونه کوههای سرسخت در روح رو هم جابهجا کنه. ازت ممنونم که به من جرأت و توانایی دادی که اولین قدمها رو برای بهانجام رسوندنِ ارادهی تو بر روی زمین بردارم. لطفن از من استفاده کن و هرلحظه کمکم کن تا به کسی تبدیل بشم که تو میخوای. چون من مال توام و تمامِ زندگیِ من همیشه متعلقِ به تو بوده و هست.
به نام عیسای مسیح،
آمین! “
حالا چشمات رو ببند و این جمله رو با خودت تصور کن و بگو:
” خداوندم، ممنونم بهخاطرِ بذر ایمانی که درونِ من کاشتی و روزانه آبیاری میکنی! “
آمین!