اگر نمی‌توانی صحبت کنی، بدرخش!
دوست عزیز،
یکی از خوانندگان نوشت:
«من در محیطی غیرمذهبی کار می‌کنم ولی نمی‌توانم دربارهٔ ایمان مسیحی‌ام صحبت کنم. فقط موارد نادری دارم که بتوانم با چند همکار صحبت کنم. وقتی با مشکلی روبه‌رو می‌شوم، احساس تنهایی می‌کنم. تعداد کمی از دوستان کلیسای من می‌دانند که محل کار هم می‌تواند مکانی معنوی باشد.»
کتاب مقدّس ما را تشویق می‌کند تا محبّت و مهربانی خدا را نشان دهیم. امروز، چگونه می‌توانیم در محل کار خود شهادت دهیم درحالیکه آزادی انجام این کار را نداریم؟
انجیل متی باب ۵ آیه ۱۶ می‌گوید:
«همین‌طور نور شما نیز باید در برابر مردم بتابد تا کارهای نیک شما را ببینند و پدر شما را که در آسمان است، ستایش نمایند.»
کلام خدا واضح است: نور ما باید بدرخشد!
بنابراین، آیا درخشش به‌معنای صحبت‌کردن است؟ لازم نیست؛ کلام خدا می‌گوید «کارهای نیک» را انجام دهید.
دوست من، وقتی نمی‌توانی آشکارا صحبت کنی، خدا را نشان بده!
بگذار سخنانت دلگرم‌کننده باشد! از شرکت در غیبت و بدگویی خودداری کن! این رفتار متفاوت است، طراوت‌بخش و زندگی‌بخش است!
همکارانت ممکن است به تو اجازه ندهند که با آن‌ها در مورد عیسی صحبت کنی؛ امّا آیا می‌توانند تو را از نشان‌دادن محبَت مسیح بازدارند؟ از نگه‌داشتن لبخند بر لبانت؟ قطعاً نه!
هیچ‌چیز نمی‌تواند تو را از دوست‌داشتن آن‌ها، از برکت‌دادن آن‌ها، از دعا و شفاعت برای آن‌ها در نهان باز دارد!
من معتقدم که خدا وفادار است، او می‌تواند عمل کند و با نگرش تو، دل همکاران و کارفرمایانت را لمس کند. به خواست خدا، آن‌ها از تو دربارهٔ «راز» آرامش و شادی‌ات خواهند پرسید و در نهایت، دعا می‌کنم که آن‌ها با عیسی ملاقات کنند!
آمین!
شکر برای وجودت،
تو یک معجزه‌ای.
پیمان شبان‌لاری