چشم‌هایت را به آسمان بدوز!
دوست عزیزم،
لحظه‌ای را تصور کن که در میان شاگردان عیسی ایستاده‌ای. او را می‌بینی که با کلامی پر از امید شما را برکت می‌دهد، سپس آرام آرام به‌سوی آسمان صعود می‌کند. نگاهت او را دنبال می‌کند تا اینکه ابری او را از دیدگان پنهان می‌سازد.
در کتاب‌مقدس، اعمال رسولان باب ۱، آیۀ ۹ آمده است:
«هنگامی‌که این سخنان را گفت، درحالی‌که ایشان می‌نگریستند، بالا برده شد و ابری او را از نظر ایشان پوشانید.»
شاگردان می‌توانستند در حیرت بمانند یا از این جدایی دلگیر شوند، اما آنها تصمیم گرفتند با امید به وعدۀ او زندگی کنند.
دوست خوبم، امروز خدا از تو می‌خواهد که همانند شاگردان، نگاهت را از مشکلات و نگرانی‌های زمین برداری و به آسمان بدوزی. جایی‌که عیسی زنده است، سلطنت می‌کند و برای بازگشتش آماده می‌شود. نگذار سنگینیِ دنیا نگاهت را به پایین بکشد؛ چرا که امید، قدرت و معجزه در آسمان است.
شکر برای امیدی که در نگاه به او یافت می‌شود،
معجزه‌ی زندگی در حضور او نهفته است!
پیمان شبان‌لاری