نمونۀ نهایی فروتنی!

دوست عزیزم،

داستان زکّی، مردی که به‌دلیل جمع‌آوری مالیات برای رومی‌ها و دزدیدن از مردم مورد نفرت قرار گرفته بود، احتمالاً برایت آشناست. وقتی عیسی با زکّی ملاقات کرد، به او گفت: «ای زکّی، زود باش پایین بیا، زیرا باید امروز در خانۀ تو مهمان باشم.» (لوقا باب ۱۹ آیۀ ۵)

این لحظه، نشان‌دهندهٔ بزرگیِ محبّت خداوند است. او در عشق بی‌نظیر خود، به انسانیت نگریست و پسرش را فرستاد تا ما را نجات دهد. اما زمانی‌که عیسی، پسر خدا، نگاهش را به سمت زکّی بالا برد، این محبّت به اوج خود رسید.

اینکه خدا از آسمان به ما نگاه می‌کند، خود نمونه‌ای از محبّت بی‌قیدوشرط اوست، اما اینکه عیسی تا حدی فروتن شد که مهمان خانۀ خراجگیری باشد، نشان‌دهندهٔ عمق رحمت الهی است.

گاهی ما هم مانند زکّی از درخت غرور خود بالا می‌رویم و بر تخت موفقیت‌هایمان می‌نشینیم. اما عیسی که ما را بی‌نهایت دوست دارد، از اینکه به ما نگاه کند و بگوید «زود بیا پایین، زیرا امروز باید در خانۀ تو بمانم!» شرمنده نمی‌شود.

عیسی اولین قدم را به‌سمت ما برمی‌دارد و ما را صدا می‌زند. اما این کاملاً به ما بستگی دارد که قدم دوم را برداریم و او را به خانۀ قلب‌مان دعوت کنیم.

دوست خوبم، دعا می‌کنم که همیشه پذیرای خداوند باشی.

شکر برای قلب متواضعت، 

تو یک معجزه‌ای.

پیمان شبان‌لاری