قلبِ خداوند در جستوجوی پرستشگران حقیقیست!

دوست عزیزم،
امروز میخوام راههایی که برای پرستش خداوند در روح و راستی وجود دارن رو با هم بشناسیم. سه تا از راههای ستایش و پرستش خدا اینا هستن:
* سرودهای پرستشی
* سپاسگزاری
* تعمق در کلامِ خداوند
اینا راههایی هستن که ما رو به خداوند نزدیکتر میکنن اما چیزی که او بیشتر از هر چیزِ دیگه از ما میخواد اینه که در روح رفتار کنیم. یعنی روحِ تو فقط خداوند رو جستوجو کنه و ستایش و پرستشی که میکنی از روی عادت نباشه.
اگه ما در پرستشِ خداوند در روح و راستی باشیم، واقعیترین اِبرازِ عشق و محبت از طرفِ ما به خداوند صورت میگیره. درواقع پرستشهای ما راهیست که هم ما عشق و محبتِ خودمون رو به خداوند اعلام کنیم و هم محبتی که خداوند نسبت به ما داره رو بیشتر درک کنیم.
دوست عزیزم،
پرستشها، نیایشها و ستایشها، پاسخِ تو به محبت خداست!
خدای این جهان با عشقی که به تو داره، یگانه فرزندش رو قربانی گناهانِ تو کرد، تا به تو زندگیِ اَبدی ببخشه.
او زمینی شد تا ما آسمانی بشیم. حالا پاسخِ تو به این محبت وصفنشدنی چیه؟
در مزمور ۴۲ : ۱-۲ داوود به این سوال اینطور پاسخ میده:
“چنانکه آهو برای نهرهای آب اشتیاق دارد، همچنان ای خداوند جانِ من مشتاقِ توست. جان من تشنهی خداست، تشنهی خدای زنده! چهوقت میتوانم به پیشگاه تو بیایم و تو را پرستش کنم؟”
دوست عزیزم،
ستایشهای تو، برای ابرازِ علاقهی تو به خداونده.
اگه تو هم دوست داشته باشی میتونی برای داشتنِ چنین پدرِ بیهمتایی، الان با من همدعا بشی و بگی:
“پدرم، همهی وجودم،
میخوام با پرستشهام به تو نشون بدم که عاشقانه دوستت دارم. از اینکه میتونم در طول روز با تو وقت بگذرونم، تو رو ستایش کنم، در نیایشهام با تو صحبت کنم و حضورِ تو رو لحظهبهلحظه تجربه کنم، بینهایت سپاسگزارم.
پدر، به من کمک کن تا تو رو اونطور که شایستهی نامِ پُرشکوهِ توست، پرستش کنم. به من یاد بده که چهطور عشق و محبتم رو بهطورِ خالص به تو اِبراز کنم؛ چون ایمان دارم که من پدری دارم که محبتش هر لحظه بر من قرار داره.
در نام عیسای مسیح،
آمین!”
حالا چشمات رو ببند و این جمله رو با خودت تصور کن و بگو:
” پرستش، ستایش و نیایشها، پاسخِ کوچکِ من به عشقِ عظیمِ ازلی و ابدیِ خداست! “
آمین!