ثمره ی خوبی، نیکویی است!
روزی شهادت کسی را می خواندم که به خاطر این که برای دیگران کاری انجام می داد، احساس خوبی داشت!
آیا تا به حال طعم شیرین لذت لبخند زدن به شخصی که در خیابان از کنارت گذر می کند، را چشیده ای؟ کسی که شاید خسته از یک روز کاری طولانی آمده است! یا خوشحالی ای از این که مانع از بسته شدن در، برای یک خانم مسن می شوی؟ یا کمکی که به همسایه ات می کنی؟
کتاب مقدس در امثال، فصل 11، آیه ی 25، به ما می گوید: «شخص سخاوتمند كامياب می‌شود و هر كه ديگران را سيراب كند خود نيز سيراب خواهد شد.»
نیکی کردن به دیگران باعث رضایت روح می شود. گویی روح ما از آن تغذیه می کند. بله دوست من! هر بار که روح تو به کسی نیکی می کند، بسیار راضی است و در این آیه نیز خداوند به تو وعده می دهد که در مقابل، به تو برکت دهد. او، شخصی که جرعه ای آب به دیگری می دهد را سیراب می کند و ظرف او خیلی بزرگتر از ماست!
به نمایندگی از تمام کسانی که امروز به آنها نیکی می کنی، از وجودت سپاسگزارم. از اینکه به دیگران کمک می کنی تا زنده بمانند متشکرم. از جایی که هستی و از کاری که انجام می دهی سپاسگزارم. تو، این دنیا را به جای بهتری برای زندگی تبدیل می کنی و نور عیسی را در قلب‌ها و زندگی‌ها می تابانی. دعا می کنم امروزعمیقاً از برکت خداوند پر شوی!