بهترین‌ها با کاشتِ فقط یه دانه‌ی کوچیک شکل می گیره!
در این هفته ازت دعوت می‌کنم که چشمانِ ایمانت رو باز کنی! خداوند بهترین‌ها رو برای تو می‌خواد حتا وقتی او رو احساس نمی‌کنی یا نمی‌شنوی.
همچنین، می‌خوام کلیدِ امروز رو طبقِ کتابِ مقدس، بهت یادآوری کنم:
“شما مرا برنگزیده‌اید بلكه من شما را برگزیده‌ام و مأمور كرده‌ام كه بروید و میوه بیاورید، میوه‌ای كه دایمی باشد تا هرچه به نام من از پدر بخواهید به شما عطا نماید.”
دوستِ عزیز،
شاید گاهی به خدا شک کردی. اما به هر حال، عیسا می‌دونه که تو میوه و ثمره به بار میاری، چرا که او، تو رو انتخاب کرده!
خدا کلام خودش رو “کاشت” تا جهان رو بیافرینه. همه چیز با «یه دانه» شروع می شه. اگه در روستا زندگی می کنی و محصولاتِ باغ خودت رو می‌خوری به خوبی می‌دونی که قبل از اینکه بتونی از محصولات بهره مند بشی، باید ابتدا اونها رو بکاری!
این مرحله باید در بهترین شرایط انجام بشه: خاکی که به خوبی آماده شده باشه، علف های هرز برداشته شده باشه، شخم زده و آبیاری شده باشه.
اندازه‌ی دانه، رنگ و بافت اون مهم نیست. اونچه اهمیت داره اینه که چه چیزی در داخلشه، نیروی “مخفی شده” در دانه!
با این حال، هر بذر، باید در شرایطِ خوبی کاشته بشه تا ماهیتِ کاملش رو آشکار کنه.
در زندگی هم همینطوره. با ارزش ترین چیز اون چیزی نیست که در ظاهر می‌بینی: موقعیت، کار، دارایی، مکانی که زندگی می‌کنی و غیره. بلکه اونچه واقعن مهمه چیزیه که در اعماقِ قلبت وجود داره: دانه‌هایی که خدای آفریننده در زمینِ قلبت کاشته و در اعماقِ اون قرار داده.
به نظرت این دانه ها چه چیزهایی می تونن باشن؟
عطایا و استعداد‌های تو چه چیزهایی هستن؟
چه توانایی‌هایی در تو هست؟
آیا رویاهایی داری؟
این هدایا یا استعدادها برای اینکه دیده بشن، باید از زمینِ قلبت جوانه بزنن. به عبارت دیگه، از قلبت بیرون بزنن! بعد از اینکه کاشته شدن، میوه خواهند داد. میوه‌ای آشکار که به دیگران برکت میده.
پس به یاد داشته باش که پدر رو در این امر جلال میدی: در به بار آوردن میوه‌ی زیاد. به این ترتیب تو شاگردِ او خواهی بود. آیا این همون چیزی هست که می‌خوای؟ پس بیشتر از این منتظر نمون… این هدایایی که خداوند در درونت گذاشته رو آشکار کن. نیرویِ درونیِ زندگیِ خودت رو آزاد کن!