بر عقل خود تکیه نکن!

وقتی موقعیتی ذهن ما را به خود مشغول می کند، مثلا بیماری یکی از عزیزان، دوستی که به دلایل اشتباه با ما مخالفت می کند و یا اتفاقی که زندگی آرامِ روزمره ی ما را به هم می زند، اولین واکنش ما این است که “کاری انجام دهیم”…
اغلب به خودت این طور می گویی: باید یه کاری بکنم!

یکی از مخاطبان، این مطلب را با من در میان گذاشت: «بزرگ ترین ناامیدی من این است که نمی توانم به خدا اعتماد کنم، تا بدون داشتن طرحی در ذهنم، تحقق آن را ببینم. “اعتماد داشتن” در حالی که ترسِ شدیدی در قلب ام وجود دارد، بسیار سخت است.»

درست است… توکل کردن به خدا با رها کردن کامل او، آسان نیست. با این حال، بهترین کاری که می توانی در هر زمان انجام دهی این است که خود را کاملاً به خدا بسپاری، زیرا نوشته شده است که: «به سوی من بازگشت کنید و با خیالی آسوده به من اعتماد کنید، تا نجات یابید و قدرت کسب کنید.» (در این مورد می توانی به کتاب مقدس، اشعیا، فصل 30، آیه ی 15، مراجعه کنی).

همچنین در امثال، فصل 3، آیه 5 آمده است: “با تمام دل خود به خداوند اعتماد کن و بر عقل خود تکیه منما…”

دوست من! بهترین راه برای دریافت آرامش خارق العاده خدا، نشستن در حضور او و انتخابِ اعتماد به او است. وقتی این کار را انجام می‌دهی، رسیدگی به وضعیت را به خدا واگذارمی‌ کنی تا از عزیزی که نگران اش هستی مراقبت کند. چه کسی بهتر از خداوند می تواند این کار را انجام دهد؟

اما، درست است… شاید فکر کنی زمان گذاشتن با خدا، برای خواندن کلام او و گوش دادن به صدای او می تواند این تصور را ایجاد کند که “تو هیچ کاری انجام نمی دهی”، اما اگر بدانی این مهم ترین کار است، به این ترتیب، به خدا اجازه انجام این کار را می دهی. کاری که همیشه بسیار موثرتر از هر آن چیزی است که من و تو می توانستیم انجام دهیم!

اگر در حال حاضر لحظات سختی را پشت سر می گذاری، می خواهم برای تو دعا کنم… «خداوندا، تو بهتر از من می دانی. تو قلب، زندگی و احساسات او را کاملاً می شناسی. او را به تو می سپارم پدر و از تو می خواهم که او را در هر کجا که است، برکت دهی و ملاقات اش کنی. من وضعیت او را به دست تو می سپارم خداوندا و به تو اعتماد می کنم که عمل کنی، شفا بدهی، نجات بدهی و بالا ببری. به نام عیسی، آمین!»