با خدا از موانع به آرامی عبور کن!
امروز، به موضوع صلح و آرامی خواهیم پرداخت.
در این جا دو مرحله برای از بین بردن موانع صلح و آرامی داریم:
مرحله اول: اتکای کامل به خداست.
مانند شاگردان در وسط طوفان، ما می توانیم به تنهایی در برابر طوفانی که در زندگی ماست، پارو بزنیم؛ و پدرمان جلوی ما را نمی گیرد. همه ی ما گاهی از طریق قدرت خودمان خانواده را مدیریت می کنیم.به این ترتیب، به سوی وعده ای که خدا به ما داده می رویم اما انگار روند رسیدن به آن کند است! بنابراین می جنگیم، یا درگیری های عزیزان مان را تحمل می کنیم… بدون این که جرات داشته باشیم کمک بخواهیم؛ و این ما را خسته می کند. آن قدر پارو می زنیم تا بازوهای مان خسته شوند، یا اینکه خدا را می خوانیم و یاری و مدد او از راه می رسد.
دوست من! به یاد داشته باش که “اتکای ما به خود” بدترین دشمن آرامش ماست.
مرحله دوم: رسیدن به بخشش کامل است.
درگیری‌ها صدمه می زنند و می توانند زخم‌های عاطفی، حتی معنوی بر جای بگذارند. گاهی اوقات، واکنش ما این است که به خشم خود بچسبیم و از آن به عنوان یک سپر دفاعی استفاده کنیم تا بیشتر از این آسیب نبینیم. اما خداوند که سرشار از محبت است ما را تشویق می کند که آرام باشیم و بدانیم او عادل است. او می داند که چگونه بهتر از هر فرد دیگری از ما مراقبت کند!
بخشیدن، یعنی آزاد کردن یک زندانی و فهم این که آن زندانی من بودم.
کلام خدا به ما می گوید این طور دعا کنیم: «… خطاهای ما را بیامرز چنان که ما نیز آنان را که به ما بدی کرده اند، می بخشیم.» (کتاب مقدس، متی، فصل 6، آیه ی 12).
امروز آرزوی من برای تو این است، هر چیزی که به سختی تحمل می کنی، کاملن به خدا بسپاری. او آن جاست تا تو را از هر چیزی که مانع خوشبختی توست، رها کند!
دوست عزیز، از تو می خواهم با هم دعا کنیم… «خداوندا، از لطف و محبت تو ممنونم. سپاسگزارم برای تو که هرگز ما را محکوم نمی کنی، بلکه همیشه حامی ما هستی. به ما بیاموز که همیشه به تو متکی باشیم، همان طور که تو از ما می خواهی، دیگران را ببخشیم. ما می خواهیم هر روز و مداوم خواست تو را به انجام برسانیم. تمنا دارم هر چیزی که مانع زندگی توام با صلح است، حذف کنی! به نام عیسی، آمین.»
پیشنهاد می کنم با هم به این سرود ستایشی گوش دهیم: