اجازه بده نور بر تو بتابد.
اخیراً در هنگام دعا عکسی از طلوع خورشید گرفتم. لحظه ای باشکوه با خداوند بود.
این عکس مرا به این فکر انداخت که با طلوع خورشید، امروز، ما به نور دیگری نیاز داریم تا بر زندگی ما طلوع کند: نور خداوند ما عیسی! که گفت: من نور جهان هستم، هر كه مرا پيروی كند، در تاریکی نخواهد ماند، زيرا نورِ حيات‌بخش راهش را روشن می‌كند.» (به کتاب مقدس، یوحنا، فصل 8، آیه 12، مراجعه کن)
ما به نور خدا نیاز داریم تا بر مکان های تاریک زندگی ما بتابد:
- ● در آزمون ها
- ● در بیماری ها
- ● در شکست ها و اشتباهات
- ● در نقاط خاکستری زندگی
ما به نور مسیح برای طلوع نیاز داریم، حتی در نقاطی که برای ما سخته! اما این نور باید به مکان هایی که ما مخفی میکنیم و منشا اون ترس است نفوذ کند. گاهی اوقات، ما کمی شبیه آدم هستیم که می‌گفت: «صدای تو را در باغ شنیدم و چون برهنه بودم، ترسیدم. پس خود را پنهان کردم.» به(کتاب مقدس، پیدایش، فصل 3، آیه 10) مراجعه کن.
دوست من، اجازه بده نور مسیح به تمام اتاق‌های زندگی ات، حتی تاریک‌ترین
آن ها وارد شود. نترس! این نور، تو را رشد می دهد و احیا می کند. اگر مقداری ناخالصی یا کثیفی را به تو نشان بدهد، به این دلیل است که خدا می خواهد قلب و افکار تو را پاک کند. او می خواهد تو را تقدیس کند.
شاید او تلخی، حسادت یا انتقام را آشکار کند؟ به سادگی از خداوند بخواه که تو را ببخشد و تو را آزاد کند.
بله، دوست من! اگر از عیسی پیروی کنی، در تاریکی راه نخواهی رفت، بلکه نور حیات بخش خواهی داشت!