آیا تو باید خدا رو ببخشی یا خدا تو رو؟

دوست عزیزم،

تا حالا شده پیش خودت بگی:

-یعنی خدا دعاهای منو می‌شنوه؟ اگه می‌شنوه چرا اجازه میده من در این مصیبت‌ها و بدبختی‌ها گرفتار بشم؟ مگه چه کارِ اشتباهی کردم که خدا با من اینجوری می‌کنه؟

-پس چرا خدا کاری نمی‌کنه که من به چیزی که آرزوش رو داشتم برسم، او که تلاش‌های من رو دید، پس چرا کمکم نکرد؟ مگه چیزِ بزرگی ازش خواسته بودم؟

خداوند پدری عالی و بی‌نظیر برای همه‌ی ماست و تو این رو می‌دونی که هیچ پدرِ سالمِ زمینی هم نیست که فرزندش رو بخواد اذیت کنه. پس چی می‌شه که گاهی اوقات این افکار به سراغ‌مون میاد؟

البته این طبیعیه گاهی که ما در درد و رنج هستیم، با دلِ پُر به پدرِ آسمونی‌مون شکایت کنیم. اما چون او پدرِ بی نظیرِ ماست از ما دلسرد و ناامید، و حتا ناراحت هم نمیشه!

 او می‌دونه که زمانی این افکار به سراغِ ما میاد که در حالِ عبور از یک کوره‌ی ایمانی هستیم که حرارت این کوره اجازه نمیده، ذاتِ وجودیِ خداوند رو درک کنیم و به یاد بیاریم که او خودِ محبت هست و هرگز تغییر نمی‌کنه!

اما چیزی که بهت کمک می‌کنه دونستن اینه که خداوند در عبور از کوره‌های ایمانی در کنارِ تو حضور داره، هرگز دستت رو رها نمی‌کنه، چون او پدره و محبتش نسبت به تو تغییر نمی‌کنه؛ پس تو هم دستش رو محکم بگیر و نگاهت رو از او هرگز برندار تا همراه او از این طوفان‌ها عبور کنی.

 نامه‌ی اول یوحنا ۴: ۱۶، در موردِ محبتِ خداوند میگه:

” ما از محبّت خدا نسبت به خود آگاهیم و به آن اطمینان داریم. خدا محبّت است و هرکه با محبّت زندگی می‌کند، در خدا ساکن است و خدا در او.”

دوست عزیزم،

خداوند هرگز به وجود آورنده‌ی درد و رنج برای تو نیست، بلکه برعکس، او پدری‌ هست که همیشه بهترین‌ها رو برای تو می‌خواد.

امروز ازت دعوت می‌کنم که هرگز خودت رو از چنین پدرِ بی‌نظیری جدا نکنی. هرگز از او فاصله نگیر و برعکس در پیِ شیرینیِ حضورِ او در همه‌ی لحظات زندگیت باش.

اگه تو هم دوست داشته باشی می‌تونی الان برای سپاسگزاری از داشتن چنین پدر عالی و بی‌نظیری در دعا با من همراه بشی و بگی:

“پدر باوفا و مهربانم،

ازت ممنونم که همه ی برنامه‌هات برای من همیشه بهترین بوده و هست. تو هرگز درد و رنج و مصیبت برای من نخواستی، بلکه برعکس در سختی‌ها کنارم موندی و با روح خودت من رو هدایت کردی تا نگاهم رو از مشکلات و مصیبت‌ها بردارم و به آینده‌ی پُر از امید و باشکوهی که تو برام در نظر داری، چشم بدوزم.

از تو سپاسگزارم که اگه هر اتفاقی هم رخ بده، “فیض تو مرا کافی ست.”

در نام عیسای مسیح،

آمین! “

دوست من، ایمان داشته باش که پدرِ آسمانیِ تو همیشه بهترینِ‌ها رو برات می‌خواد، پس با چیزی نجنگ و افکارت رو با بیهودگی پُر نکن بلکه با خودت و خداوند عیسا در صلح قرار بگیر. آرام باش،  نگاهت فقط به او باشه و دستش رو محکم بگیر، به معنای واقعی به خدا اعتماد کن، چون تنها او هست که بهترین‌ها رو برات می‌سازه!

حالا چشمات رو ببند و این جمله رو با خودت تصور کن و بگو:

“خدای پدر با من عهدِ ابدی از جنسِ عشق و محبت بسته است.”

دیدن نوشته های بیشتر