به رویا ساختن ادامه بده!
دوست عزیز،
همیشه به رویاهات ادامه بده!
«زیرا ما ساخته دست او هستیم و خدا ما را در مسیح عیسی از نو آفریده است تا آن کارهای نیکویی را که او قبلا برای ما مقدر فرمود که انجام دهیم، بجا آوریم.»
(انجیل، افسسیان ۱۰:۲)
یادته وقتی بچه بودیم، ازمون میپرسیدن «بزرگ که شدی میخوای چیکاره بشی؟»
اگه این سوال رو شنیدی یا جواب دادی، مطمئنم جوابت هیچوقت این نبوده که «هیچی—هیچ وقت به جایی نمیرسم. من میخوام بدترین باشم توی کلاس. دلم میخواد همهجا شکست بخورم!»
البته که نه! بچهها این توانایی خارقالعاده رو دارن که رویاهای بزرگ…خیلی بزرگ داشته باشن. امیدوار باشن…خیلی امیدوار. تو چطور، دوست عزیز؟ وقتی رویاپردازی میکنی هنوز هم آسمون مرزته؟ یا با گذشت زمان به خاطر ناامیدیها، یا حرفهایی که کسی بهت زده، دیگه برای زندگیت رویاپردازی بزرگ نمیکنی؟
روح خدا درونته. او مشتاقه خلاقیت، انرژی، و شادیاش رو به زندگیات بدمه تا بتونی اون کارهایی رو که برای انجام دادنشون به دنیا اومدی، به سرانجام برسونی. استعدادها و برکتهایی که داری، در زمینهی:
منابع انسانی ، فناوری اطلاعات، کار با بچهها، پزشکی، هنرهای خلاقانه، مدیریت خانه، تجارت، خدمات اجتماعی، و غیره، توسط خدا به تو سپرده شدن!
خدا «اشتباهی» تو رو انتخاب نکرده. بهت اعتماد داره و روی تو حساب میکنه. خدا توی هر قدمت راهنماییات میکنه. به صداهای ریزی که میگه هیچوقت کار مهمی انجام نمیدی گوش نکن، دروغه!
دوست عزیز،
خدای بزرگی داری، پس دوباره اجازه بده خودت رویاهای بزرگ ببینی. دوباره باور کن… امیدت رو بالا ببر! به روح او تکیه کن، روی او رو بطلب، و توسط انجام کارهایی که از پیش برات آماده کرده، او رو تمجید کن.
با من دعا کن…
«پدر، میدونم رویاهای شگفتانگیزی برای من داری و از اونها دست برنداشتی. اما گذر زمان، امیدهای به تأخیر افتاده، حرفهای مردم، و چیزهای دیگه باعث شدن این رویاها توی زندگیم کمرنگ بشن. امروز تصمیم میگیرم دوباره به خودم اجازهی رویاپردازی بدم!
به تو اعتماد دارم.
به نام عیسی،
آمین.»