به خداوند امید داشته باش!
کتاب مقدس، مزمور 131- آیه 3:
“ای اسرائیل بر خداوند امید دار، از حال تا به ابد!”
بیا امروز به اعتماد داشتن فکر کنیم، آیا گاهی همه ی ما وسوسه نمیشیم که به چیزهایی که قابل دیدن هست و در دسترس داریم اعتماد کنیم؟ مثل موقعیت مالی، کار، همسر و غیره؟
خداوند پناهگاه محکمی است. او همان “صخره” ی مستحکم است. خدا جنبش نمی خورد؛ او ناپایدار و دم دمی مزاج نیست! او تغییر نمی کند.
خداوند همان کسی است که:
- تو را تسلی می دهد
- از تو محافظت می کند
- تو را بلند می کند
- تو را احیا می نماید
- بر وعده های خود امین است و وفادار می ماند.
کلام خدا از تو دعوت می کنه تا اعتماد و اطمینان خود را بر خداوند قرار بدی.. نه بر توانایی های خودت و نه بر دنیا و سیستم های دنیایی که نه توانایی نجات دارند و نه می توانند تو را تسلی دهند.
دوست عزیز؛ تو این امتیاز را داری که خداوند را به عنوان صخره و پناهگاه خودت داشته باشی. اعتماد ت را به طور کامل بر او قرار بده تا آرامش او را دریافت کنی!
با من دعا کن:
“خداوندا، امروز تغییری در زندگی خود انجام میدهم. تصمیم گرفتم که اعتماد و اطمینانم را در تو قرار دهم و نه بر خودم و نه بر هیچ چیزی در این دنیا. تو صخره و دژ من هستی! آمین.”