خداوند، شخصا به تو تبریک میگه!
خدا واقعاً به ما نیاز نداره. در واقع ما به او نیاز داریم! با این حال، او ما رو فرا میخونه تا با او همکاری کنیم. “دست در دست” با او کار کنیم تا مردم او رو بشناسن. او خوشحال میشه وقتی برای او کار می کنیم. ببین خداوند چطور توسط این مثال احساس خودش رو به همکاری ما نشون میده:
“ارباب گفت: ‘آفرین، ای غلام خوب و امین، تو در امر كوچكی امانت و درستی خود را نشان دادی، من حالا كارهای بزرگ را به تو خواهم سپرد. بیا و در شادی ارباب خود شریک باش.”
در اینجا ارباب ضمن تعریف و تمجید از شخص خدمتگزار، رضایتش رو اعلام میکنه و او رو دعوت میکنه که بهش ملحق بشه تا با هم جشن بگیرن. خداوند با ترتیب دادن این جشن که مخصوصن به افتخار خدمتگزار ترتیب داده شده از او تشکر میکنه و به او پاداش میده؟
حالا میخوام از تو بپرسم چه احساسی داری وقتی:
فرزندت بعد از تمام تلاشهاش در دانشگاهی که میخواست در اون شرکت کنه، پذیرفته میشه؟
خواهر یا برادر زادهات بعد از بارها و بارها تمرین نواختن ساز موسیقی در کنسرت توسط هیئت داوران مورد تحسین قرار میگیره؟
یا کسی که خیلی دوستش داری بعد از تمرینهای سخت برای مسابقات ورزشی روی سکوی قهرمانی قرار بگیره؟
حتمن احساساتت برانگیخته میشه و احتمالا اشک شوق میریزی و حس افتخار بیاندازهای رو احساس میکنی.
در مورد خدا هم همینطوره. تلاش و همت تو در خدمت به او، و این “خدمتهای کوچک” که صادقانه انجام میدی، او رو خوشحال میکنه و باعث میشه که به تو افتخار کنه.
امروز، تصمیم بگیر که همیشه بهترینهات رو ببخشی، و با تمام قلب این کار رو انجام بدی. در همهی زمانها، و در همهی موارد.
بله، “هرکاری که میکنید با دل و جان انجام دهید چنانکه گویی برای خداوند كار میکنید، نه برای بشر.” (کولسیان باب 3 آیه 23)
این همه چیز رو تغییر میده! انگیزهی تو روز به روز بیشتر میشه چون با این کار به دنبال بهبودی خودت در حال تمرین هستی. پس منتظر باش که خداوند تو رو هم برکت بده و بهت بگه:
“من به تو افتخار می کنم، فرزندم. تو در هر کاری که انجام میدی تلاش میکنی من رو راضی کنی. تو بهترین خودت رو به من میدی! آفرین به تو!”
خدا دوست داره که فرزندانش برای او زندگی کنن.
تشویقت میکنم که تمامیت زندگی خودت رو به او بدی. این چیزیه که او رو خوشحال میکنه! (رومیان باب ۱۲ آیه ۱ رو بخون)
به سبب قلب فداکارت پر از برکت خداوند باشی!
دیدن نوشته های بیشتر