تو می تونی پیش خدا، خود واقعی ات باشی!
دوست عزیزم،
تا حالا شده با یه چهره ی شاد و خندون اما مصنوعی به حضور خدا بری؛ درست وقتی که شرایط اصلن خوب نیست؟
بذار واضح تر با هم حرف بزنیم 😊
منظورم وقت هایی که با اکراه داری دعا می کنی و فقط یک سری جملات ماشینی به خدا میگی. مثلن:
بله خداوندم،
ممنونم برای حضورت در زندگیم،
ممنونم که هستی و می تونم روت حساب کنم و….
اما چرا وقتی ناراحتی یا درد و رنج به سراغت اومده؛ پیش خدا تظاهر به خوب بودن می کنی؟ واقعن چرا؟
یعنی می خوای خود واقعی ات رو از خدا مخفی کنی؟ از کدوم خدا؟
خدایی که تورو آفریده؟
یا خدایی که کاملن تو رو از نزدیک می شناسه؟
یا کسی که حتّا خصوصی ترین رازهای قلبت رو می دونه؟
او منتظره که تو هر لحظه برگردی پیشش و باهاش حرف بزنی و دردِ دلت رو بگی. مثل وقت هایی که پیش صمیمی ترین دوستات میری و بهشون میگی که چرا ناراحت یا نگرانی و از واقعیت ها باهاشون حرف میزنی!
امروز می خوام این اطمینان رو بهت بدم که حضور خدا امن ترین مکانِه برای این که تو واقعن خود باشی.
در حضور او بدون ترس و قضاوت می تونی خوده واقعی‌ات باشی و رابطه برقرار کنی. چون خدا تو رو همین جوری که هستی دوست داره؛ پس لطفن خودِه خودت باش!
و بیا از امروز این ماسک هایی که دنیا بهمون داده و می گه: ” بله، همه چی داره خوب پیش میره و من عالی ام” رو برای همیشه پیش خدا برشون داریم. او ما رو بدون نقاب دوست داره؛ دقیقن همون چیزی که هستیم.
او پدره و می‌خواد عشقش رو به پای تو که فرزندش هستی بریزه و از محبت خودش لبریزت کنه. حتا پنهان ترین گوشه های وجودت رو با عشقی که بهت داره می خواد پُر کنه.
اما تو چطور؟
تو هم می خوای از این عشق پُر بشی؟
بهت پیشنهاد می‌کنم به کتاب مزمور ۱۳۹: ۲۳ نگاهی بکنی و ببینی که چطور داوود تمام وجودش رو پیش خدا می بره تا بتونه (در خداوندش) از پُری حضور خداوندش لبریز بشه، او این طور میگه:
“خدایا، مرا تفتیش کن و از دل من باخبر شو، مرا بیازما و افکار مرا بخوان.”
حالا تو امروز خدا رو دعوت کن که:
*درونت رو جست و جو کنه.
*افکارت رو بسنجه.
* و از انگیزه ها و اهدافت با خبر بشه.
پس خودت رو رها کن و اجازه بده خدا کاملن در درونت باشه؛ و تو هم همون جوری که هستی به حضورش برو.
در کتاب مزمور ۱۱۶: ۷ می تونی امنیت خاطر و آرامشِ داوود رو در حضور خداوند ببینی که میگه:
“ای جان من اکنون آرام باش، زیرا خداوند با من مهربان است.”
اگه تو هم دوست داری می تونیم با هم در آرامش و همون طوری که واقعن هستیم در حضور پدر آسمانی مون دعا کنیم:
” پدر عزیزم،
منم دوست دارم خالصانه به حضورت بیام و به آرامش تو وارد بشم. ازت ممنونم که حضورت این قدر بهم آرامش میده .می خوام فقط تو رو بپرستم… ازت ممنونم که من رو همین جوری که هستم دوستم داری.”