امید در ناامیدی

دوست عزیز،

امروز در پانزدهمین روز ادونت، به خصلتی می‌رسیم که قلب مسیح را از میان تاریک‌ترین لحظه‌ها نیز زنده نگه می‌داشت.

در انجیل لوقا، باب ۲۳ آیۀ ۴۶ می‌خوانیم: 

«ای پدر، روح خود را به دستان تو می‌سپارم.» 

او حتی بر صلیب، در اوج رنج، امید را رها نکرد. او به ما آموخت که ایمان واقعی در تاریکی آزمایش می‌شود و نور واقعی آن‌جاست که معنای خود را آشکار می‌سازد.

یکی از خوانندگان "هر روز یک معجزه" برای ما می‌نویسد:«از زمانی‌که این پیام‌ها را دریافت می‌کنم، هر روز قوی‌تر می‌شوم. در سختی‌های زندگی، کلام خدا مرا از ناامیدی دور می‌کند. هر روز یک معجزه، واقعاً در زندگی‌ام اتفاق می‌افتد و آرامش خداوند مرا احیا می‌کند.»

این شهادت ساده یادآوری می‌کند که امید، یک احساس لحظه‌ای نیست؛ یک تصمیم است. تصمیمی که تو هر روز می‌گیری، حتی وقتی شرایط تغییر نکرده باشد. امید در مسیح یعنی باور داشته باشی که خدا در پشت صحنه کار می‌کند، حتی وقتی چیزی دیده نمی‌شود.

دوست عزیز، اگر امروز در فشار هستی، بدان که امیدی که مسیح بر صلیب تعلیم داد، همان امیدی است که تو را نیز بالا می‌کشد. چشم‌هایت را به نور بدوز و قدم بردار، حتی اگر مسیر مبهم به نظر می‌آید، خداوند در کنار توست.

سپاس برای دلی که همچنان امیدوار می‌ماند،تو یک معجزه‌ای!

پیمان شبان‌لاری