توکل کامل به پدر

دوست عزیز،

ادونت یعنی روزهای انتظار، روزهایی برای یادآوری ایمان، امید و اعتماد.

امروز، در روز هشتم، بر صفتی تأمل می‌کنیم که سراسر زندگی مسیح را شکل می‌دهد: توکل کامل به پدر.

در انجیل لوقا، باب ۲۳ آیۀ ۴۶ می‌خوانیم: 

«عیسی با فریادی بلند گفت: "ای پدر، روح خود را به تو تسلیم می‌کنم." این‌ را گفت و جان داد.» 

این جمله اعلامی است از آرامشی عمیق در قلب کسی‌که می‌داند پدر آسمانی‌اش بر همه‌چیز مسلط است.

یکی از خوانندگان ایمیل‌های "هر روز یک معجزه" چنین می‌نویسد:«از کودکی عاشق خداوند يَهوِه و پسر عزیزش عیسی مسیح بودم و همیشه خواستم محبت و معجزه‌هایشان را تجربه کنم. بارها لطف و فیض‌اش را دیده‌ام و سپاسگزارم که پدر آسمانی‌ مرا هرگز تنها نمی‌گذارد. امروز همه‌چیز را با ایمان و امید کامل به دستان قدرتمند او می‌سپارم، چون یقین دارم که نجات و رحمت‌اش بر زندگی‌ام جاری است.»

چه زیباست این ایمان ساده و بی‌پیرایه؛ ایمانی که با اطمینان کودکانه در آغوش امن پدر آرام می‌گیرد.

دوست عزیز، وقتی تو نیز همهٔ دل‌مشغولی‌هایت را به خدا می‌سپاری، در واقع به او اجازه می‌دهی معجزه بیافریند. توکل یعنی باور داشتن به وفاداری پدر، حتی زمانی‌که مسیر را نمی‌بینی. با چنین ایمانی، هیچ نیروی تاریکی توان خاموش‌کردن نورت را ندارد.

سپاس برای اعتماد عمیق و قلب آرامت،تو یک معجزه‌ای!

پیمان شبان‌لاری