وقتی خداوند صدایت را می‌شنود
دوست عزیز،
بعضی شب‌ها سنگین‌تر از آن‌اند که با سکوت بگذرند. شب‌هایی که در دل تاریکی، از جانت فقط یک جمله بیرون می‌آید: «خدایا، کم آوردم. دیگه نمی‌تونم.» و انگار تمام جهان خاموش است، و فقط تو مانده‌ای و زخم‌های باز!
اما نه، آن شب هم خدا خاموش نبوده. یکی از دریافت‌کنندگان ایمیل‌های "هر روز یک معجزه" می‌نویسد:«من دیشب در شرایط خیلی بدی به‌سر می‌بردم و دقیقاً همین جمله رو به خدا گفتم: خدایا کم آوردم و دیگر نمی‌توانم ادامه بدهم. وقتی صبح با پیام شما مواجه شدم، قوتی نو یافتم و انگار جانم را حیاتی دوباره بخشید.»
دوست عزیز، این تصادفی نیست. این نشانه است. نشانه‌ای از اینکه خدای زنده، صدای تو را می‌شنود. ناله‌ات را، حتی اشک خاموشت را! و وقتی زمانش برسد، جواب را به روش خودش و در لحظهٔ درست، به قلبت می‌رساند.
در مزمور ۳۴ آیهٔ ۱۷ آمده:«وقتی اشخاص مؤمن به حضور خداوند دعا می‌کنند، خداوند دعای ایشان را مستجاب می‌کند و آن‌ها را از همۀ مشکلات‌شان می‌رهاند.»
پس اگر هنوز در تاریکی هستی، نترس. صدا کن. جواب خواهد آمد، چون او زنده است، نزدیک است، و تو را می‌شنود.
سپاس برای وجود صادق و امیدوار‌ت،تو یک معجزه‌ای!
پیمان شبان‌لاری
