شنیدن صدای خدا در میان سکوت‌ها
دوست عزیز،
شاید تو هم مثل خیلی‌ها لحظاتی را تجربه کرده‌ای که گویی آسمان ساکت است و هیچ ندایی از جانب خداوند نمی‌شنوی. دعا می‌کنی، منتظر می‌مانی، امید می‌بندی، اما انگار همه‌چیز در سکوت فرو رفته است. در چنین روزهایی، قلب انسان تشنهٔ شنیدن صدای خدا می‌شود. اما خبر خوب این است: حتی در سکوت، خدا سخن می‌گوید.
دوست عزیز، صدای خدا همیشه با صدای بلند نمی‌آید. گاهی نجواهایی است در دل، گاهی آرامشی است که درونت را در بر می‌گیرد، گاهی کلامی است از کتاب‌مقدس که در لحظه‌ای خاص، قلبت را لمس می‌کند.
کتاب اول پادشاهان باب ۱۹، آیۀ ۱۲ چنین می‌گوید:
«و بعد از زلزله، آتش بود؛ اما خداوند در آتش نبود. و بعد از آتش، صدای آرام و ملایمی شنیده شد.»
و این صدای آرام، صدای خدا بود.
اگر امروز در سکوت هستی، گوش جانت را تیز کن. در سکوت، خدا حرف می‌زند. حضورش را در دلی آرام، در کلامی ملایم و در لمس قلبی احساس کن.
سپاس که با دلی باز گوش می‌سپاری،
تو در دل سکوت، از نگاه محبت‌آمیز خدا پنهان نیستی!
پیمان شبان‌لاری
