تنفس روح در حضور آرام خدا
دوست عزیز،
آیا تابه‌حال احساس خفگیِ روحی کرده‌ای؟ مثل زمانی که نگرانی‌ها، برنامه‌ها و دغدغه‌های زندگی، مجالی برای نفس کشیدن باقی نمی‌گذارند. در چنین لحظاتی، تنها یک چیز می‌تواند تو را تازه کند: حضور آرام خدا!
در کتاب‌مقدس، اول پادشاهان، باب ۱۹ آیۀ ۱۲، وقتی ایلیا منتظر شنیدن صدای خدا بود، نه در زلزله، نه در آتش، بلکه «در نجوایی آرام و آهسته» خدا را یافت. خدا در سکوت ظاهر می‌شود، نه در غوغا!
گاهی فقط چند دقیقه نشستن در حضور خدا، بدون حرف‌زدن یا فکر کردن، بیشتر از ساعت‌ها دعا و مطالعه، جانت را تازه می‌کند. این همان لحظه‌ای‌ست که روح تو نفس می‌کشد و جانت از حضور خدا پُر می‌شود.
دوست عزیز، از تو دعوت می‌کنم امروز فقط چند دقیقه سکوت کنی، نه برای فکر کردن، بلکه برای نفس‌کشیدن در روح. ریه‌های روحت را از آرامش حضور خدا پر کن و بگذار آن نجوا، تو را از درون ترمیم کند.
سپاس برای وجودت،روحت، در حضور خداوند نفسی تازه می‌کشد!
پیمان شبان‌لاری
