خاموش‌کردن صدای سرزنش‌های درونی
دوست عزیز،
آیا تابه‌حال شده که در ذهنت صدایی مدام تو را بابت اشتباهات گذشته سرزنش کند؟ صدایی که اجازه نمی‌دهد آرامش را تجربه کنی و دائم تو را به عقب می‌کشد؟ این همان صدای محکومیت است، و ریشه‌اش احساس گناهی‌ست که درمان نشده.
در کتاب پیدایش باب ۳، آیۀ ۱۰ آدم می‌گوید:
«صدای تو را در باغ شنیدم و ترسیدم، زیرا برهنه بودم؛ پس خود را پنهان کردم.»
ترس، نتیجهٔ جدایی از خدا بود. اما خدایی که آدم را آفرید، همان خدایی‌ست که ما را هم با محبت بی‌پایانش دعوت می‌کند تا دوباره به حضور او بازگردیم.
دوست عزیز، سرزنشِ درونی تو را از خدا دور می‌کند، اما نجات‌دهنده‌ات عیسی مسیح آمده تا این چرخه را بشکند. او گناهانت را بر صلیب حمل کرد تا تو دیگر در اسارت احساس گناه زندگی نکنی. خدا تو را محکوم نمی‌کند، بلکه تو را دعوت می‌کند و می‌گوید: بیا به حضور من، همان‌طوری که هستی.
همین امروز دعا کن و بگو: «خداوندا، خواهش می‌کنم آن افکاری را که مرا اسیر شرمساری کرده‌اند، خاموش کن. می‌خواهم صدای محبت تو را بشنوم و در آرامش قدم بزنم.»
شکر برای وجودت،تو صدایی را انتخاب کردی که تو را به آغوش آرامش می‌خواند!
پیمان شبان‌لاری
