وقتی زخم‌هایت با کلام خدا التیام می‌یابند!
دوست عزیز،
یکی از عزیزان می‌نویسد:
«زمانی‌که از شدت درد ناشی از حرف‌ها و رفتار دیگران، با فریاد و اشک‌ها به خدا گله می‌کردم؛ ایمیل هر روز یک معجزه را دریافت کردم که مثل آبی روی آتش درهایم بود. هر کلمه، آرامشی عمیق به روحم تزریق کرد. شکر برای وجود شما که پیام خداوند را به من رساندید.»
چه تسلایی عمیق‌تر از اینکه خداوند، حتی در اوج زخم‌ها و ناتوانی‌ها، از طریق کلامش ما را لمس می‌کند؟ وقتی دیگران ناامیدمان می‌کنند، او وفادارانه ما را در آغوش می‌گیرد و از نو بلند می‌سازد.
در کتاب اشعیا فصل ۴۱، آیهٔ ۱۰ آمده است:
«نترس؛ من با تو هستم! من خدای تو هستم! از هیچ‌چیز ترسان مباش، من تو را تقویت کرده یاری خواهم نمود. من با قدرت عادلانۀ خود، از تو حمایت خواهم کرد.»
دوست عزیز، هر وقت دلت شکست، کلام خدا را مثل مرهمی بر روحت بگذار و اجازه بده او با حضور آرامش‌بخش خود، قلبت را نوازش دهد.
سپاس برای ایمانی که حتی از میان اشک‌ها هم راه آسمان را پیدا می‌کند،تو خود معجزه‌ای هستی که در تاریکی‌ها نور می‌بخشد!
پیمان شبان‌لاری
