پر کردن خلأ قلبی با محبت بیقیدوشرط خدا

دوست عزیزم،
وقتیکه زخمی در دل باشد و قلبی خالی از محبت، دنیا جایی تاریک و خستهکننده به نظر میرسد. شاید تو هم بارها احساس کردهای کسی نیست که تو را بفهمد، یا دوستی نیست که تو را همانگونه که هستی بپذیرد. اما حقیقتی زیبا در میان همۀ این دردها وجود دارد: محبت بیقیدوشرط خدا همیشه در دسترس توست.
در کتابمقدس، مزمور باب ۱۳۹ آیههای ۲ تا ۵ میفرماید:
«خداوندا، تو مرا آزموده و شناختهای. تو از نشستن و برخاستن من آگاهی و تمام افکار مرا از دور میدانی. تو از فعالیت و استراحت من آگاهی و تمام راههای مرا میدانی. حتی پیش از آنکه حرفی بر زبان آورم، تو، ای خداوند، تمامی آنها را میدانی. تو مرا از هر طرف احاطه نمودهای و با قدرت خود مرا محافظت میکنی.»
دوست عزیز، هیچ دردی نیست که خدا از آن بیخبر باشد، هیچ اشکی نیست که او نبیند. حضور او نهتنها شفادهندهٔ زخمهای توست، بلکه جای خالی محبت را در دل تو پر میکند.
امروز، تنها کافیست در خلوتی صادقانه، قلبت را برای خداوند باز کنی. بگذار محبت بینهایت او، آن فضای خالی را پر کند و تو را به آرامشی شیرین برساند.
سپاس برای قلب زخمخورده اما مشتاق تو،
ترمیم آن با محبت خداوند، یک معجزه است!
پیمان شبانلاری
