حکمت و ایمان در کلام فردوسی
دوست عزیزم،
امروز بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی، شاعر پُرآوازه‌ای است که نه‌تنها زبان فارسی را زنده نگاه داشت، بلکه در جای‌جای شاهنامه، به حکمت، ایمان و قدرت الهی اشاره کرد. او از خداوند به‌عنوان آفرینندۀ خرد و روشنی یاد می‌کند و بارها به نقش هدایت الهی در سرنوشت انسان اشاره دارد.
در آغاز شاهنامه می‌خوانیم:«به نام خداوند جان و خرد، کزین برتر اندیشه بر نگذرد.»
این بیت، حقیقتی عمیق را یادآوری می‌کند: خداوند سرچشمۀ جان، خرد و آگاهی است. بدون او، هیچ دانشی پایدار و هیچ مسیری روشن نیست.
کلام خداوند نیز این حقیقت را در امثال باب ۹، آیۀ ۱۰ تأیید می‌کند:«زیرا خداترسی اساس حکمت است و شناخت خدای مقدس انسان را دانا می‌کند.»
دوست عزیز، خداوند تو را نیز با خرد، استعداد و توانایی‌های خاصی آفریده است. او می‌خواهد که این توانایی‌ها را برای نیکویی، راستی و روشنی به کار بگیری، همان‌گونه که فردوسی با قلم خود به میراثی جاودان خدمت کرد.
پس امروز، با شجاعت و حکمت، راه خود را در نور خداوند ادامه بده! سپاس برای بودنت،
تو آفریده‌ای شگفت از دست‌های پر مهر او هستی!
پیمان شبان‌لاری
