فرار نکن!
دوست عزیز،
آیا تابه‌حال، توجه کرده‌ای که وقتی با مشکلات روبه‌رو می‌شویم، اولین واکنش ما اغلب ناامیدی و فرار است؟
شاید وقتی همسرمان به حرف‌هایمان توجه نمی‌کند، همکاران‌مان کار را سخت می‌کنند، یا وقتی از دیگران انتظار داریم کمک کنند، اما نمی‌کنند، دچار ناامیدی شویم. در چنین مواقعی، شاید بخواهیم از موقعیت فرار کنیم و تغییراتی مثل جابه‌جایی شغل، کلیسا یا حتی دوستان‌مان را انتخاب کنیم.
اما خداوند به‌جای فرار، ما را به ایستادگی و شکیبایی فرا می‌خواند. او می‌گوید حتی در سختی‌ها می‌توان شادی را یافت، زیرا این مشکلات می‌توانند پیامی از سوی خداوند برای ما داشته باشند.
کتاب مقدس در دوم قرنتیان باب ۱۲ آیهٔ ۱۰ می‌گوید:
«بنابراین، من به‌خاطر مسیح، ضعف‌ها، اهانت‌ها، سختی‌ها، جفاها و مشکلات را با آغوش باز می‌پذیرم، زیرا در هنگام ضعف، قوی هستم.»
دوست عزیز، شاید خداوند به تو می‌گوید که به او اعتماد کنی، انعطاف‌پذیری‌ات را افزایش دهی یا اولویت‌هایت را بازنگری کنی و این پیام امیدوارکننده را برای تو دارد:«من تو را همین‌طور که هستی دوست دارم، اما نمی‌خواهم در ناامیدی بمانی. قدرت من در ضعف‌های تو آشکار می‌شود. من با تو هستم، نترس!»
سپاس برای وجود تو،تو یک معجزه‌ای.
پیمان شبان‌لاری
