دوست، این یک مسیر متفاوت است!
آیا تا به حال واقعاً احساس ناامیدی کرده ای؟
من در مقطعی از زندگی ام ناامید شده بودم. وقتی همه چیز آن طور که تصور می کردم، پیش نمی رفت. با گذشت زمان، یاد گرفتم که "دست خدا" را در شکست های ام و عملکرد او را در لحظه ی آخر ببینم. از ناامیدی به آگاهی رسیدم. می پرسی معنی این چیست؟ در اینجا یک نمونه را با تو در میان می گذارم.
چندی پیش، من برای موعظه ی کلام در یک کنفرانس بسیار مهم به شهری سفر کردم. همه چیز را برنامه ریزی کردم، اتاق خود را رزرو کردم، بلیط هواپیما را گرفتم و زمان گذاشتم تا آن چه را که باید می گفتم آماده کنم، اما وقتی به آنجا رسیدم، در آخرین ثانیه، همه چیز لغو شد.
تصمیم گرفتم به جای تمرکز بر لغو شدن برنامه، به فرصتی که درست پیش روی ام بود توجه کنم. این "شکست" این امکان را برای من فراهم کرد که دوباره با یک مرد خدا که بسیار شگفت انگیز بود، ارتباط برقرار کنم. مردی که ، برنامه شماره ی 1 کتاب مقدس، به نام "یوورژن" را در جهان، راه اندازی کرد. و من معتقدم که خداوند برای آن دیدار و آن روز برنامه ی خاصی داشت و بعدها برکت آن را در زندگی ام مشاهده کردم.
گاهی در زندگی پشت چراغ های قرمز، انتظار داریم خدا راه را برای مان باز کند. اما در همان زمان، او ترافیک را در خیابان دیگری باز می کند و اجازه می دهد همه ی چراغ ها سبز شوند. این یک مسیر متفاوت است، یک فرصت دیگر، اما چشمان ما به قدری به برنامه ریزی اولیه دوخته شده است که متوجه فرصت فوق العاده ای که در مقابل خود داریم، نمی شویم.
همان طور که خداوند در کتاب مقدس، اشعیا، فصل 55، آیه ی 8، می‌گوید: «زیرا افکار من افکار شما نیست و راه های شما راه های من نیست.»
خدا مثل ما فکر نمی کند. او همه چیز را می داند!
دوست من! ممکن است آن قدر تصویر دقیقی از رویای خود داشته باشی که فرصت های پیش رو را از دست بدهی! من از تو دعوت می کنم، به "چراغ سبز" توجه کنی، چون می توانی درهای بسته را به روی خود باز کنی. حتی اگر با آن چه انتظار داشتی مطابقت نداشته باشد. خواه این یک شغل غیرمنتظره باشد که توانایی توسعه ی مهارت های تو را دارد یا حتی یک ناهار لحظه ی آخر، با دوستی که سال هاست ندیده ای. "به چراغ سبز توجه کن!"
امروز به شهادت یک دوست همراه نگاه کن: «پیام های شما بسیار دلگرم کننده است و هر روز به من یادآوری می کند که خداوند بر زندگی من حاکم است. پس روزانه خود را تسلیم او می کنم. از شما ممنونم.»
خیانت‌پیشگان خیانت می‌ورزند؛ آری، خیانت‌پیشگان سخت خیانت می‌ورزند.
ای حاکمان ایران، وحشت و گودال و دام در انتظار شماست. هر آن که از آوای وحشت‌آور بگریزد در گودال خواهد افتاد، و هر آن که از گودال به در آید در دام گرفتار خواهد شد. زیرا که روزنه‌های آزادی ایران گشوده شده است و پایه‌های نظام می‌لرزد. نظام به تمامی در هم شکسته است، بار گناهش سنگین است؛ می‌افتد و دیگر بر نخواهد خاست. آنان بسان زندانیانی در سیاه‌چال، گردِ هم آورده خواهند شد. در زندان محبوس خواهند گشت، و پس از ایام بسیار جزا خواهند یافت.
پیروزی نزدیک است!
