دوست، از ضعف خود نترس!
گاهی اوقات، ما در کار و شغل خود "فشارِ" زیادی را احساس می کنیم. این می تواند مربوط به ارسال یک پرونده ی فوری و حیاتی به دفتر رئیس باشد و یا تغییری که در گروه تو اتفاق می افتد، یا اخراج، جستجوی شغلی جدید، بازدهی به هر قیمتی، موفقیت اجباری و …
تمام این فشارها که روی شانه ی تو است، فقط یک پیام برای تو دارد: تو حق نداری اشتباه کنی و باید قوی باشی!
و این چیزی است که جامعه به تو می گوید: «اگر موفق نشی، هیچی نیستی. تو شکست خورده و بی ارزشی!»
اما کلام خدا چیز دیگری به ما می گوید که این یک حقیقت رهایی بخش است.
طبق کتاب مقدس، دوم قرنتیان، فصل 12، آیه ی 9، عیسی صبحِ امروز به تو می‌گوید: «من با تو هستم و همين تو را کافی است، زيرا قدرت من در ضعف تو بهتر نمايان می‌شود!»
دوست من! به عبارت دیگر، تو می توانی و حق داری که ضعیف باشی. در آنجا است که خدا وارد عمل می شود و قدرت کامل خود را نشان می دهد! بله، خدا می تواند در زندگی حرفه ای تو هم وارد عمل شود و آن را احیا کند.
دقیقاً زمانی که احساس ضعف می کنی و دیگر نمی توانی با موقعیتی که در آن هستی کنار بیایی، خدا می تواند کنترل امور را به دست بگیرد. در واقع، این زمانی است که قدرت او بیشترین تاثیرش را نشان می دهد. خداوند، کاری که تو به تنهایی قادر به انجام آن نیستی را انجام می دهد.
امروز از ضعف خود نترس، بلکه آن را به دستان خداوند بسپار. ایمان داشته باش که خداوند برای تو با تمام قدرت به پا خواهد خواست!
چشمانم از گریه کم‌سو گشته، و اَحشایم در پیچ و تاب است؛ جگرم به سبب ویرانی قوم عزیزم بر زمین ریخته، چراکه جوانان و کودکان در کوچه های ایران مورد حمله قرار می گیرند و و در آغوش مادران خویش جان می‌سپارند.
پیر و جوان با هم در کوچه‌ها به خاک درمی‌غلتند؛ زنان و مردان به ضرب گلوله فرو می افتند.
ایران من، با چه قیاست توانم کرد تا درد تو را شهادت دهم؟
ایران من، به چه تشبیهت توانم کرد، تا که تسلایت دهم؟
زیرا که ویرانی تو همچون دریا عظیم است، و شفای تو آرزوی من است.
هموطن، برخیز و فریاد برآور! درد دل خویش را فشرده کن و بر زبان بیاور! برای جان فرزندانت، برای خواهرم ، خواهرت، خواهرامون، برای کودک زباله گرد و آرزوهاش، برای مرد، میهن، آبادی، برای #زن_زندگی_آزادی
به امید آزادی
