خداوند در پاسخگویی دعاها و وعده هایش هرگز تعلل نمی کند!
آیا تا به حال مجبور شده ای در اتاق انتظار پزشک، آرایشگاه یا رستوران منتظر بمانی؟ گاهی اوقات انتظار قابل تحمل است … تو آن را معقول می دانی. مواقع دیگر خیلی زیاد است…خیلی طولانی…خیلی شلوغ. نمی خواهی بیشتر از این صبر کنی! می خواهی از این اتاق انتظار بیرون بروی!
در کتاب مقدس، جامعه باب 3، آیه ی 11 آمده: “و ديدم كه خداوند برای هر كاری زمان مناسبی مقرر كرده است. همچنين، او در دل انسان اشتياق به درک ابديت را نهاده است، اما انسان قادر نيست كار خدا را از ابتدا تا انتها درک كند.”
بین وعده و زمان تحقق آن چقدر فاصله است؟ آیا خدا تو را فراموش کرده است؟ آیا تو را رها کرده است؟ آیا دروغ گفته است؟ مطمئنا پاسخ به این سؤالات منفی است، البته که نه.
خدا نمی تواند تو را فراموش کند و قطعاً مسخره ات نمی کند، تو را نادیده نمی گیرد، یا با بی رحمی چیز خوبی را از تو دور نمی کند. پس … چه اتفاقی می افتد؟ انتظار بخش جدایی ناپذیر از تحقق وعده، در ارتباط است. انتظار و وعده جدایی ناپذیرند.
در اتاق انتظار است که شخصیت تو شکل می گیرد و ساخته می شود. در این اتاق است که قدرت و ثبات به دست می آوری. صمیمیت تو با خداوند در راز حضور اوست.
یاد می گیری که او را بهتر بشناسی، صدای او را از هزاران صدای دیگر تشخیص دهی. بنابراین، وقتی زمان حرکت به پله بعدی، یعنی مکان بالاتر فرا می رسد، و وقتی خدا در را باز می کند، برای چیزی که در انتظار توست، آماده هستی.
پس، صبورانه در سکوت و توکل صبر کن زیرا وعده الهی در راه است!
شکر برای وجودتان!
