چرا چشمانت را به خدا دوخته‌ای؟
دوست عزیز،
چه زمانی‌که همه‌چیز به آرامی پیش می‌رود و چه در شرایط دشوار، چشمانت را به خداوند بدوز و به او اعتماد کن. این اعتماد نه‌تنها آرامش می‌آورد، بلکه تو را به او نزدیک‌تر می‌کند.
کتاب مقدس می‌گوید:
«چشمان من همیشه به‌سوی خداوند است، زیرا او مرا از خطر می‌رهاند.» (مزمور باب ۲۵ آیهٔ ۱۵)
دوست عزیزم، وقتی آفتاب می‌تابد و روزها روشن‌اند، اعتماد به خداوند، به تو یادآوری می‌کند که او منبع اصلی آرامش توست و هیچ قدرتی نمی‌تواند جای او را در قلب تو بگیرد؛ اما زمانی‌که ابرهای سنگین بالای سر تو قرار می‌گیرند و چالش‌ها به تو فشار می‌آورند، این اعتماد است که به تو قدرت می‌دهد تا به او، که پاسخ‌دهنده به چراهاست، چشم بدوزی.
به خداوند اعتماد کن و آرامش و ثبات او را دریافت کن؛ در همه حال، در سلامتی و بیماری، در فراوانی و فقر!
دوست خوبم ، امروز تو را تشویق می‌کنم که نگاه و افکارت را به خدا ثابت نگه داری. به او اعتماد کن و از محبّت و حضورش قدرت بگیر!
سپاس که به خداوند تکیه می‌کنی و نوری از ایمان هستی.
تو تجسم آرامش و اعتماد به خداوند هستی.
پیمان شبان‌لاری