نقطهٔ پایان را در جایی قرار نده که خدا فقط کاما میگذارد!

دوست عزیز،
امروز به مطالعه ارمیا باب ۲۹ آیه ۱۱ میپردازیم:
«تنها من هستم که از سرنوشتی که برای شما تعیین کردهام، آگاهم، سرنوشتی که برای شما رفاه و سعادت میآورد نه مصیبت، تا اینکه آیندۀ امیدبخشی را به شما عطا کنم.»
بله، خداوند برای زندگی تو برنامهای سرشار از خیر و فراوانی دارد. اما گاهیاوقات، آزمایشها ما را به موقعیتهای دردناک میکشانند و ممکن است احساس کنیم در میان مشکلات تنها هستیم. شاید بپرسیم: «خدایا، کجایی؟»
کتاب مقدس میگوید:
«خدا پناه و قوت ماست، یاوری که در تنگیها فوراً یافت میشود.» (مزمور باب ۴۶ آیهٔ ۱)
دوست عزیز، امروز میخواهم تو را تشویق کنم که در لحظات سخت، نقطهای نگذاری که خدا فقط کاما گذاشته است! او نجاتدهنده است و فراتر از زخم تو را میبیند و میتواند راهی برایت باز کند و از دردهایت برای تحقق برنامههایش استفاده کند.
خداوند زندگی تو را با «و سپس …» ادامه میدهد، پس به مسیرت ادامه بده، دوست عزیز، خدایی هست که تو را آرامش میبخشد و تو را دوست دارد.
سپاس برای ایمانت که مسیر را با امید میپیمایی،
تو نشانی از استقامت و اعتماد به خداوند هستی.
پیمان شبانلاری