سختی ها برای تو پیامی دارد!
آیا تا به حال توجه کرده ای هنگام مواجهه با مشکل، اغلب اولین بازخورد ما ناامیدی است؟
گاهی درک نمی کنیم که چرا تلفن فردی که به او نیاز داریم، در دسترس نیست؛ یا چرا همکاران ما کارها را به خوبی انجام نمی دهند؛ و یا چه دلیلی دارد که گاهی راهنماهای روحانی نمی‌توانند مشکلات ما را حل کنند.
بنابراین، “جنگ یا گریز” شروع می شود… و ما اغلب تمایل داریم از مشکلات فرار کنیم. پس شروع می کنیم به تغییر دادنِ:
- کلیسا،
- همسر،
- شغل،
- محله،
- دوستان،
- و چیزها یا افراد دیگر.
در این مواقع اغلب، مشکلات برمی گردند… و ما ممکن است نخواهیم آن ها را بپذیریم. بنابراین چشمان مان را می بندیم…
با این حال، به جای فرار از آن ها، خداوند توصیه می کند که در این مشکلات راهی برای شاد بودن پیدا کنی و این گونه بگویی:
«پس، از داشتن آن “خار” خوشحالم؛ از اهانت ها، سختی ها، جفاها و مشکلات نیز شادم؛ چون می دانم که همه این ها باعث جلال مسیح می شود. زیرا وقتی ضعیف ام، آن گاه توانا هستم؛ هر چه کمتر داشته باشم، بیشتر به خدا متکی خواهم بود.» (به کتاب مقدس، دوم قرنتیان، فصل 12، آیه ی 10، مراجعه کن).
چرا؟ زیرا سختی ها همیشه برای تو پیامی دارند.
دوست من! فکر کن در شرایطی که هستی پیام خدا برای تو چیست؟
پدر، همه چیز را برای تو انجام داده و از تو می خواهد که در پیروزی او قدم برداری. فیض و رحمت او کافی است… تو می توانی تلخی خودت را با بخشش عوض کنی؛ و آن چه برای تو غیر ممکن است با آن چه برای او ممکن است، تبدیل و تعویض کنی. شاید باید انعطاف پذیری خودت را بالا ببری، اولویت هایت را دوباره بررسی کنی و احتمالن یاد بگیری که چطور با دیگران بهتر ارتباط برقرار کنی.
با چنین محبتی است که خداوند این پیام امید بخش را به تو می دهد: «تو را همین طور که هستی دوست دارم و آن قدر دوستت دارم که نمی توانم تو را در این جا رها کنم. من می خواهم تو را بالاتر ببرم. مشکلات را رها کن… در ضعف های تو لطف و قدرت من آشکار می شود. من با تو و همراه تو هستم پس نترس.»
مشاهده مطالب بیشتر