تو در این زندگی برای هدفی خوانده شدهای!
دوست عزیزم،
تا حالا شده در زندگی به این فکر کنی که واقعن هدف از آفرینش انسان چی بوده و چرا خداوند ما رو به این دنیا آورده؟
وقتی به شکوه و نظمِ بیانتهای این جهانِ هستی نگاه میکنی؛ انگار یه حسی از درون بهت میگه، برنامهی خداوند برای سالهای عمری که به ما داده، فقط خوردن، پوشیدن، ازدواج و تشکیلِ خانواده، کارکردن و پیشرفتهای اجتماعی و… نیست؛ پس، به این نتیجه میرسی که خداوند برای تکتک فرزندانش طرح و نقشهای در نظر داره!
“و ما میدانیم که خدا هر چیز را برای خیریت کسانی که او را دوست دارند و فراخوانده شدهاند تا خواست او را انجام دهند، به کار میبرد.” (رومیان ۸ :۲۸)
بله درسته، خداوند علاوه بر مراقبت و تامین نیازها، ما رو به چیزهای بزرگتری در این زندگی دعوت میکنه. اگه تا الان از برنامهای که خداوند برای تو در نظر داشته بیخبر بودی، امروز این خبرِ امیدبخش برای تو هست که:
خدای تو، پدرِ همیشگیِ تو، پشتوپناهِ هر لحظهی تو، تمام تلاشش رو میکنه و لحظهای هم از این تلاش دست برنمیداره تا هدفِ مشخصی رو که او برای تو در نظر داره به یاد بیاری.
دوست عزیزم،
سالها پیش که من مسیحیِ جوان و کمتجربهای بودم و در برابرِ مشکلات حیران و سردرگم میشدم؛ درست در یه لحظهی بسیار حیاتی و خاص، خداوند چشمانِ من رو باز کرد و من فهمیدم که برای چه چیزی خوانده شدم. از اون لحظه تا به امروز، این خواندگی رو با خودم روزانه مرور میکنم و به کمکِ خداوند عیسایمسیح تا زمانی که در این دنیا هستم وفادارانه اون رو انجام خواهم داد.
در کتاب اشعیا ۴۲: ۶، خداوند از زبانِ این نبی، طرح و نقشهایی رو که برای فرزندانش داره، اینطور بیان میکنه:
“من، خداوند، تو را خواندهام و به تو قدرت بخشیدهام، تا عدالت را در تمام روی زمین اجرا کنی. به وسیلهی تو من با تمام مردم جهان پیمانی میبندم و به وسیلهی تو به همه ملّتها نوری میبخشم.”
دوست عزیزم،
الان که از برنامهای که خداوند برای تو در نظر داره؛ آگاه شدی چه احساسی داری؟
میخوای خداوند واقعن از تو استفاده کنه؟ به دعوت او بله میگی؟ دستت رو محکم توی دستای او نگه میداری تا ارادهی او بر روی زمین به وسیلهی تو انجام بشه؟
اگه هنوز هم از اینکه به خداوند بله بگی میترسی؛ یا خواندگی خودت رو فراموش کردی یا اصلن بهش شک کردی، میخوام بهت بگم که:
فیضِ خداوند چنان عظیم و باشکوهه که برای این لحظههای تو هم چارهاندیشی کرده. در کتاب رومیان ۱۱: ۲۹، میتونی این وعدهی باشکوه رو بخونی که میگه:
“زیرا وقتی خدا کسی را برگزید و نعمتی به او بخشید، دیگر تصمیمش را تغییر نمیدهد. او هرگز وعدههای خود را پس نمیگیرد.”
پس دیدی که نقشهی الاهیِ خداوند برای تو برگشتناپذیره، حتا اگه برای مدتی فراموش کنی یا برای ادامهی اون ترسان و لرزان بشی و به همهچیز شک کنی؛ اما وعدههای خداوند همچنان پابرجاست. این بینظیر نیست؟!
خداوند هر لحظه تو رو دعوت میکنه تا جزئی از خانوادهی ابدیِ او باشی و بمونی؛ برای همین او هر روز تو رو به سمت خودش صدا میزنه! بله درسته، خداوند هر لحظه داره تو رو فرا میخونه:
به آزادی و رهاییِ که در خداوند عیسا داری؛
به برگشت و توبه از طبیعتِ گناهآلود؛
به عشقورزیدن و پرستشِ خداوند؛
به زندگیکردنِ هر لحظه با او؛
به سرنوشتِ باشکوهی که برای تو در نظر داره؛
به زندگیِ ابدی در کنارِ خودش!
دوست عزیزم،
در اینجا دو وعده از وعدههای خداوند رو از کتاب اشعیا با هم مرور میکنیم که ببینی چطور خداوند تو رو به نام خونده:
“من خزائن و گنجینههای مخفی شده در جاهای تاریک و مخفی را به تو خواهم داد، آنگاه تو خواهی دانست که من خداوند، خدای اسرائیل، هستم که تو را به اسم خوانده است.” (اشعیا ۴۵: ۳)
“اما ای اسرائیل، خداوند که تو را آفریده است اینک چنین میفرماید: «نترس! زیرا من بهای آزادی تو را پرداختهام. من تو را به نام خواندهام. تو مال من هستی. هنگامی که از آبهای عمیق بگذری من با تو خواهم بود. هنگامی که سیل مشکلات بر تو هجوم آورد، نخواهم گذاشت غرق شوی! هنگامی که از میان آتش ظلم و ستم عبور کنی، شعلههایش تو را نخواهند سوزاند!” (اشعیا ۴۳: ۱-۲)
دوست من، خداوند تو رو بهنام خونده تا وعدههای او رو بر روی زمین به انجام برسونی و آشکارکنندهی نام او در انسانها و زندگیها باشی. او از قبل تو رو تجهیز کرده و با هدیههای عالی و استعدادهایی که بهت بخشیده، تو رو برای مسیرِ پیشرو آماده کرده و هرلحظه پشتوپناهِ تو خواهد بود!
حالا اگه به دعوت خداوند بله میگی، چشمات رو ببند و این جمله رو با خودت تصور کن و بگو:
“خداوند، من رو به نام خونده و برای انجام وعدههاش آماده میکنه!”
آمین!