دوست، به شباهت عیسی رفتار کن!

 

آیا تا به حال توجه کرده ای که فروتنی عیسی چگونه مشخص شد؟

 

 خدا، انسان شد و تمام جنبه های انسانیت ما را زندگی کرد. او طعم طرد شدن، درک نشدن، غم، درد، رها شدن و حتی خیانت را چشید.

 

او فقط انسان نبود... بلکه او خدمت گزار مردم بود و تا آن جا پیش رفت که خود را در برابر آن ها پایین آورد.

 این همان چیزی است که در کتاب مقدس، یوحنا، فصل 13، آیه ی 5، می بینیم:

 

«آب در لگن ریخت و به شستن پای های شاگردان و خشک کردن آن ها با حوله پرداخت.»

 

پس پادشاه عالم به زانو درآمد و پای شاگردانش را شست…

 

و حتی بیشتر از یک خدمتکار، او برده ای داوطلبانه بود که بار ناعادلانه ای را پذیرفت: سنگینی گناهان ما، میخکوب شده به تنه درختی که او با درد و رنج تا مسیر جلجتا حمل کرد.

 

او که خدایی در میان مردم بود، می‌ دانست چگونه رفتاری با قلب پاک داشته باشد و به خاطر هر آن چه پدر به او عطا کرده بود سپاس گزار بود... این فروتنی که او را به عظمت می‌ آراید، فروتنی کامل است که با سایه ی تواضع دروغین، آلوده نشده است.

دوست من! این فروتنی چه درسی برای ما دارد… خدای ما با یکی از زیباترین خصوصیاتی که ممکن است وجود داشته باشد، آغشته شده است: فروتنی.

 

به همین دلیل است که من تو را تشویق می‌ کنم که همین تواضع را در قلب خود جستجو کنی و آن را توسعه دهی.. تا هر روز بیشتر و بیشتر به شباهت او رشد کنی!