امید به آینده‌ای درخشان با خدا!
دوست عزیز،
امروز به مطالعه‌ٔ ارمیا باب ۲۹ آیه‌ٔ ۱۱ ادامه می‌دهیم و درباره‌ٔ امید صحبت می‌کنیم:
»تنها من هستم که از سرنوشتی که برای شما تعیین کرده‌ام، آگاهم، سرنوشتی که برای شما رفاه و سعادت می‌آورد نه مصیبت، تا این‌که آیندۀ امیدبخشی را به شما عطا کنم.«
امید، موهبتی است که در حضور خدا دریافت می‌کنیم و او خود آن را در قلبمان می‌کارد. امروز از تو دعوت می‌کنم که به خداوند، منبع بی‌پایان امید، روی بیاوری.
دوست عزیز، بیا با هم دعا کنیم:
«پروردگارا، از تو سپاسگزارم که امیدم به تو و آینده‌ای است که برایم در نظر داری. با اطمینان به درگاهت می‌آیم، زیرا تو هرگز با انتظارات من بازی نمی‌کنی و هرگز مرا ناامید نمی‌کنی. به تو امید دارم، زیرا خدای امین هستی و آنچه را گفته‌ای، انجام می‌دهی. تو قلبم را می‌دانی و مرا به سوی پناهگاهی امن هدایت می‌کنی. هرچه پیش آید، من به جلو خواهم رفت، زیرا می‌دانم دلسوزی‌هایت پایانی ندارند. امروز اعلام می‌کنم که تو امید من هستی.
به نام عیسی،
آمین.»
سپاس برای قلب پُر از امیدت،
تو نوری در مسیر ایمان و اعتماد به آینده‌ای الهی هستی.
پیمان شبان‌لاری
