آیا دعای تو مانند یک بطری در دریاست؟

 «دعا، مانند افشاندن بذر کلمات در جاودانگی است.»

 آخرین باری که عبارت SOS، یا پیام درخواستِ کمک را شنیدی، چه زمانی بود؟

 زمانی که کشتی ملوانان غرق می شد، این پیام را با بطری به آب دریا می انداختند و امید داشتند که کسی آن را  پیدا کند و بخواند.

دوست من! آیا تا به حال در مورد دعای خودت چنین احساسی داشته ای که مانند یک بطری حامل “درخواست کمک” در دریا است؟ اگر این طور است، از تو دعوت می کنم، شهادتی از یک ایمان دار که قبلا مسلمان بوده است را بخوانی:

«دعا برای من به معنای گفتگو با خداست؛ با اطمینان به این که “شنیده” می شود. همان طور که در کتاب مقدس، امثال فصل 15، آیه ی 29 آمده است: خداوند از بدکاران دور است، ولی دعای نیکان را می شنود.»

من عاشق دعا کردن هستم. دوست دارم دعاهای من به عنوان یک شاگرد مسیح،  برخاسته از قلب و شرایط روحی ام باشد و نه مانند دعاهای مسلمانان از پیش تعیین شده و بیشتر به صورت یک گفتگوی واقعی با خدا باشد تا بتوانم آن چه که در قلب ام است را به او بگویم.

همین طور در مزمور 116، آیه های 1 و 2 آمده است: «خداوند را دوست می دارم زیرا ناله و فریاد مرا می شنود و به درخواست من گوش می دهد، پس تا آخر عمر، نزد او دعا خواهم کرد.»

 بله، دوست من! دعا، همانند افشاندن بذر کلمات در جاودانگی است. هدیه ای است که می شود آن چه را که در قلب داری، با خالق خود تقسیم کنی! وقتی که قلب خودت را به روی اش باز می کنی، به او اجازه می دهی تا تو را از روح خود پر کند.

تشویق ات می کنم که بدون هیچ ترس و مانعی با خدا صحبت کنی و کاملاً مطمئن باشی که او صدای تو را می‌شنود!

 به شهادتی از یک دوست همراه توجه کن: «حتی اگر گاهی اوقات احساس می کنی دعاها و کلماتی که بر زبان می آوری مانند قطره هایی در اقیانوس، رها شده باقی می مانند، تا رسیدن به موفقیت دعا کن! خدا صدای ات را می شنود!»

مشاهده مطالب بیشتر